Czy wiesz jak najłatwiej przezimować pelargonie? Ten zdumiewający sposób może zaskoczyć.

Serce mi się kraje, gdy widzę co roku o tej porze kwitnące jeszcze pelargonie wyrzucane na śmietnik lub kompostownik w ilościach liczonych w milionach – toć to całe legiony! Mam ochotę ratować je wszystkie! Takie piękne, grube, mięsiste łodygi, delikatne pokryte kutnerem listeczki i niezmordowana ilość kwiatów od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Niewiele takich roślin w naszych ogrodach, gdzie szarzyzna, że aż zęby bolą króluje przez większą część roku. A przecież takie pelargonie są niezawodne i niewiele potrzebują by szaleć następnego lata!

Pelargonia (Geranium) jest bardzo wytrwałą rośliną i bez wody przeżyje w uśpieniu kilka miesięcy. Dzięki temu można stosować tę zdumiewającą metodę, która jest tradycyjnie stosowana w innych krajach od stuleci. Dlaczego u nas niewiele osób o nich wie? Czas zacząć stosować ją i u nas.

Trochę prywaty teraz – jeśli mieszkasz w Komorowie lub Warszawie i chcesz wyrzucić pelargonie, które mają białe lub różowe kwiaty, to odezwij się do mnie. Chętnie przyjmę. Już raz ku memu zaskoczeniu, choć wcale nie prosiłam o to na blogu, dostałam brugmansię od sąsiada, którego wcześniej nie znałam, ale był czytelnikiem i napisał maila. Ale wracając do pelargonii…

Kilkuletnia pelargonia jest większa, przez co ma więcej kwiatów, jeśli każdej wiosny zostanie przesadzona do doniczki ze świeżą ziemią jest praktycznie bezobsługowa. Można posadzić ją w czystym kompoście, nie pogniewa się, a dzięki temu nie będzie potrzeby nawożenia jej przez całe lato. Wstyd się przyznać, ale z powodu mojej nieobecności przez większą część tego roku, moja pelargonia nie została na wiosnę posadzona w świeżej ziemi, nie była nawożona wcale i jak się domyślam była z rzadka podlewana. Przyznaję, może nie miała wspaniałej ilości kwiatów, ale non stop kwitła. W tym tygodniu przesadziłam ją do świeżej ziemi i zabrałam do domu na parapet. Niech się bidulka trochę odkuje, a ja będę miała przyjemność, bo lubię widzieć codziennie te różowe kwiatki, zwłaszcza gdy za oknem już za chwilę będzie to, co wiesz co mam na myśli, a boję się wspominać. Bo jak nie wspomnę, to może nie przyjdzie?

**Najbardziej zaskakujący sposób jak przezimować pelargonie**

Wyjmujesz pelargonie z doniczek, usuwasz całą ziemię z bryły korzeniowej otrząsając delikatnie. Osusz i daj zaschnąć liściom. Nie usuwasz zaschniętych liści. Po otrząśnięciu ziemi z bryły korzeniowej i zasuszeniu pelargonii, zawijasz każdą osobno w papier (lub nie) i wieszasz ją – tak, wieszasz! – do góry korzeniami. Na takie przechowywanie najlepsze jest suche pomieszczenie, w którym temperatura zimą utrzymuje się pomiędzy 1C a 10C.
Jeśli jednak nie dasz swoim pelargoniom prawdziwie zaschnąć lub powiesisz ją w wilgotnym pomieszczeniu, może przez zimę spleśnieć lub zgnić, a wtedy będzie do wyrzucenia.

W lutym wybudzasz swoje pelargonie ze śpiączki. Robisz to mocząc korzenie przez kilka godzin w wodzie i dopiero wtedy sadzisz do doniczek.

Zgodnie z doświadczeniami innych ogrodników, przeżywalność pelargonii przy użyciu tej metody wynosi 50-75%, więc polecana jest wtedy, gdy masz ich dużo i nie masz wystarczająco dużo miejsca, aby doczekały z Tobą do następnej wiosny.

Oprócz tego zaskakującego sposobu na przechowanie pelargonii opisywałam jeszcze 4 inne, zachęcam do przeczytania – kliknij tutaj.

Jeżeli podoba Ci się ten wpis, to zapisz się na powiadomienia o nowych, aby nic Cię nie ominęło. Obiecuję uszanować Twoją prywatność. Twój adres mailowy pozostanie jedynie do mojej wiadomości i w każdej chwili możesz go z listy usunąć. Moją politykę prywatności przeczytasz tutaj.