Niewiele jest gatunków owoców czy warzyw czy innych użytkowych, które posiadają tak wiele odmian jak pomidory, a jedna lepsza od drugiej. Jesteśmy przyzwyczajeni do pomidorów czerwonych, ale są ciemnobrązowe, limonkowe w paski, żółte, szmaragdowe.
7.500 tysiąca odmian to spora liczba, dlaczego więc nie próbować ciągle nowych odmian? Nie wiem jak Ty, ale ja mam ogromną ciekawość do nowych odmian pomidorów i mam w szufladzie około 10, których jeszcze nie próbowałam. Leżą tak już 4 lata, bo 10 w międzyczasie już rosło w moim ogrodzie z różnym skutkiem.
Póki co jestem spokojna i nie podchodzę zbyt nerwowo do tej kwestii , bo nasiona pomidora zachowują zdolność kiełkowania przez 10 lat, więc próbować można dosyć długo.
Pomidory oprócz oczywistej różnicy jaką jest kolor owoców, różnią się także wysokością, pokrojem roślin, długością okresu wegetacji, plennością, wytrzymałością na niekorzystne warunki atmosferyczne, wrażliwością na choroby oraz cechami owocu jak kształt, wielkość, mięsistość, ilość wody, twardość i skład chemiczny. Ilość smaków pomidorów jest praktycznie nieograniczona.
Podstawowy, pierwszy podział dotyczy typu wzrostu i wyodrębnia się dwie grupy:
• Odmiany wysokorosnące cechuje zdolność o nieograniczonego wzrostu pędów. Nie są polecane do pojemników. Dorastają do 3 m długości. Przez cały sezon rosną na długość, kwitną i wydają owoce.
• Odmiany samokończące, charakteryzujące się ograniczonym wzrostem pędów, co zapewnia zwarty pokrój roślin. Odmiany samokończące mają krzaczasty pokrój i ograniczoną siłę wzrostu, nie wymagają podpierania ani cięcia roślin. Polecane do uprawy w pojemnikach. Dorastają maksymalnie do ok. 1,2 m. Roślina przestaje rosnąć, gdy owoce zaczynają się pojawiać na górnych pędach. Owocuje przez 2-4 tygodnie.
W każdej z wymienionych grup mogą być odmiany sztywnołodygowe – o pędach krótkich, sztywnych i grubych oraz wiotkołodygowe o pędach cienkich, wiotkich, silnie rozgałęzionych.
Kiedyś wydawało mi się, że pomidory samokończące to nieporozumienie, ale w zasadzie przy długości naszego sezonu i niewielkich rozmiarach ogrodów kuchennych mają duże zalety.
Zalety pomidorów samokończących:
- Można je zebrać w krótszym czasie, co w naszym klimacie jest plusem, bo żaden kwiat, który zakwitnie w drugiej połowie sierpnia nie ma szansy rozwinąć się w owoc.
- Można je uprawiać w pojemnikach.
- Nie ma potrzeby walczenia z długimi wijącymi się pędami, przycinania, usuwania pędów bocznych itd.
12 ciekawych odmiany pomidorów do wypróbowania w tym sezonie. Większość z nich to rarytasy.
1. Pomidor szklarniowy wysoki Cornabel (Lycopersicon esculentum)
Tradycyjna francuska odmiana w typie Cornue des Andes charakteryzująca się owocami w kształcie wydłużonej papryki i oryginalnym malinowym smaku. Bardzo wczesna. Odmiana wysoka, o ciągłym typie wzrostu, do uprawy w gruncie przy palikach lub pod osłonami. Bardzo dobre wiązanie owoców i wysoka plenność . Owoce wydłużone, duże, o masie 180-250g, w kształcie papryki.
2. Pomidor Bawole Serce (Lycopersicon esculentum)
Wspaniała stara włoska (Cuor di Toro) odmiana należąca do grupy „heirloom” czyli dziedzictwa ludzkości.
Bawole Serce to odmiana o bardzo dużych owocach, kształtu sercowatego. Owoc mięsisty z dużą ilością małych komór nasiennych. Miąższ różowo-czerwony, delikatny, słodki, bardzo smaczny. Fantastyczny do krojenia w plastry i serwowania w połączeniu z mozzarellą i świeżą bazylią. Genialny na przetwory. Rośliny wysokie, dorastające do 2 metrów, wiotkołodygowe – wymagają palikowania, cięcia i prowadzenia na 2 -3 pędy.
3. Pomidor wysoki Black Cherry (Lycopersicon esculentum)
Wspaniała, słynna stara odmiana należąca do cennych odmian dziedzictwa ludzkości.
Odmiana bardzo plenna, wysoka, o ciągłym typie wzrostu do uprawy w gruncie lub pod osłonami. Rośliny wysokie, wiotko łodygowe, wymagają palikowania, usuwania pędów bocznych i prowadzenia na 1 lub 2 pędy. Owoce drobne, purpurowo-brązowe, okrągłe, bogate i słodkie w smaku.
4. Pomidor wysoki czereśniowy Pokusa (Lycopersicon esculentum)
Wczesna odmiana o drobnych owocach typu cherry. Rośliny wysokie, dorastające do 2 metrów, wiotkołodygowe – wymagają palikowania, cięcia i prowadzenia na 2 -3 pędy. Wysokie rośliny o luźnym pokroju, tworzące bardzo długie, najczęściej złożone grona. Owoce okrągłe, mięsiste, czerwone o średnicy 2 – 3 cm.
5. Pomidor gruntowy wysoki Green Zebra (Lycopersicon esculentum)
Unikalny piękny pomidor w ciemnozielono-żółte paski. Wytworzony w 1985 przez Toma Wagnera, dzisiaj wprowadzany jest do menu najlepszych restauracji ze względu na swoje walory smakowe i zaskakujący efekt estetyczny.
Średniej wielkości pomidory o wielkości ok. 6 cm średnicy, bardzo błyszczące i gładkie, dojrzewają do koloru złoto-żółtego z ciemnozielonymi paskami podobnymi do pasków zebry. Miąższ soczysty zielony z zielonymi pestkami i dość sporą ilością galaretki. Jest w kolorze szmaragdowym i posmaku cytrynowo-limonkowym oraz lekko słodko – pikantnym. Odmiana wysoka, o ciągłym typie wzrostu.
6. Pomidor czereśniowy Ildi (Lycopersicon esculentum)
Wyjątkowo plenna odmiana koktajlowa o żółtych, drobnych, wydłużonych owocach, nawet do 150 sztuk na jednej roślinie. Musisz to zobaczyć, aby uwierzyć, że ta roślina może wytworzyć do 50 pomidorków na jednej gałązce. Uwielbiane przez dzieci. Nazywana także „Żółtymi winogronami”.
Niezwykle słodkie i soczyste, mogą dojrzewać na ściętych pędach np. w garażu aż do późnej jesieni.
7. Pomidor Malinowy Kapturek (Lycopersicon esculentum)
Jedyna odmiana pomidora typu „cherry” o malinowych owocach. Malinowy Kapturek – roślina samokończąca o intensywnym wzroście. Pomidor o małych bardzo smacznych owocach, cylindrycznych, zebranych w efektowne grona długości 45 – 75 cm. Bardzo odporna na choroby grzybowe.
8. Pomidor Maskotka (Lycopersicon esculentum)
Odmiana o drobnych owocach, przydatna do uprawy w małych ogródkach i pojemnikach, dużych doniczkach, skrzynkach balkonowych itp. Rośliny samokończące, wiotko łodygowe, silnie krzewiące się. Wysokość rośliny do 30 cm. Owoce drobne o średnicy 2 -4 cm, czerwone, bardzo smaczne, nie pękają.
9. Pomidor gruntowy wysoki Noire de Crimee „Czarny Książę” (Lycopersicon esculentum )
Wspaniała stara odmiana pomidora należąca do tzw dziedzictwa ludzkości”. Pochodzi z Krymu, pojawiła się w Europie po roku 1880 r.
Owoce mięsiste, o cieniutkiej skórce, ciemnoczerwono brązowe z zielonkawymi miejscami, osiągające wagę do 170 – 180 g. Bardzo bogate w smaku z nutą soli i dymu.
Rośliny wysokie, dorastające do 2 metrów, wiotkołodygowe – wymagają palikowania, cięcia i prowadzenia na 2 -3 pędy. Rosną dość kompaktowo.
10. Pomidor wysoki Yellow Pearshaped (Lycopersicon esculentum)
Wspaniała, słynna stara odmiana należąca do cennych odmian dziedzictwa ludzkości.
Odmiana o drobnych, żółtych, gruszkowatych, soczystych, bardzo smacznych , słodkich owocach. Rośliny wysokie, dorastające do 2 metrów, wiotkołodygowe – wymagają palikowania, cięcia i prowadzenia na 2 -3 pędy.
11. Pomidor gruntowy wysoki Tigerella (Lycopersicon esculentum)
Unikalna wczesna odmiana o pomidorach o niezwykłej kolorystyce, w czerwone i żółto-pomarańczowe paski, średniej wielkości (średnica do 5-6 cm). Pochodzi z Anglii i daje dobre plony nawet w czasie mniej słonecznego lata. Jest to cenna, stara odmiana zaliczana do dziedzictwa ludzkości.
Tigerellę warto zaprosić do ogrodu, bo plonuje obficie, można na niej polegać, jest atrakcyjna dla oka i ciekawa w smaku.
Odmiana wysoka do 2 m, o ciągłym typie wzrostu, do uprawy w gruncie przy palikach lub pod osłonami.
12. Pomidor koktajlowy Venus (Lycopersicon lycopersicum)
Atrakcyjna odmiana o bardzo niskim wzroście i krzewiastym pokroju, samokończąca. Polecana do uprawy doniczkowej na balkonie, tarasie, patio czy w innym wybranym miejscu, nawet na parapecie. Roślina tworzy małe (15 – 20 g), kuliste, pomarańczowe owoce, dające niezwykły efekt dekoracyjny.
Wszystkie te odmiany można kupić u nas, klikając link znajdujący się w prawym górnym rogu strony.
Autorem zdjęcia pomidorów jest Scott Zona
Ogrodnik napisał
Dziękuję za wpis – doskonałe źródło wiedzy o pomidorach!
terra napisał
O co dla mię. Dziś nasiona poszły do ziemi.
Anonim napisał
Ja miałam pomidorki koktajlowe w doniczce w domu. Nie wiem jaka odmiana, bo nasionka dostałam od taty i nie dopytałam, potem nie zdążyłam. Przypuszczam, że właśnie były to samokończące, ponieważ były niskie i gęste. Kwitły i dawały owoce do końca stycznia następnego roku. Byłam w szoku. Część usychała, gałązki robiły się zdrewniałe, ale uparcie kwitł dalej. Dodam tylko, że mieszkam w Irlandii Północnej a tutaj mamy jednak dłuższy dzień nie tylko ze względu na inną godzinę, ale pomijając to mamy dłużej widno no i jest bardzo ciepło zimą. Temperatura nie spada poniżej 5° lub bardzo rzadko i na chwilę. W smaku pyszne i bardzo dużo owoców.