Pierwszy cały rok w ogrodzie z oczkiem :)

No i przyszła…
Pierwsza wiosna z oczkiem wodnym za oknem. Jak widać woda po 5 miesiącach nadal zachowała przejrzystość, a roślinki jeszcze śpią.

Nie mogłam doczekać się kiedy w sklepie ogrodniczym zaczną sprzedawać rybki! I jak tylko się pojawiły, kupiłam 5 karasi, 2 amury i jesiotra.
Z jesiotrem do dzisiaj jest zagadka. Od czasu jak go wpuściłam, nigdy więcej go nie widziałam, ale to ryba poruszająca się po dnie – trudno zobaczyć czarnego jesiotra na czarnej folii.

Przęstki cały zagon – będzie jeszcze piękniej jak się rozrośnie.

Wtedy jeszcze miałam przynajmniej na to nadzieję, ale ten rok pokazał jak straszny błąd zrobiłam…

Uwaga! Pierwsza podstawowa zasada jeżeli chcesz zakładać oczko wodne: jeżeli nie masz wystarczająco dużo czasu, aby dbać o oczko wodne to go nie zakładaj.
Aby było prawdziwą dekoracją, musi być dobrze utrzymane, a woda przejrzysta. W moim właśnie zaczynała trochę mętnieć, ale już nabyłam środek na glony i mam nadzieję pozbyć się problemu. Środek w białych granulkach 🙂
Wtedy byłam adeptem sztuki 'ogrodu wodnego’ i sądziłam, że odgloniacz jest cudownym ratunkiem. Dzisiaj wiem, że tak nie jest. Żadna chemia na dłuższą metę nie jest dobra ani w oczku, ani w ogrodzie. Po doświadczeniach tego roku czyli 2007, już wiem że doprowadzenie do równowagi biologicznej, to jest to co naprawdę działa!
Zastanawiam się co było przyczyną mętnienia wody. Wiem, że zgodnie z zasadami, oczko powino być w półcieniu, czyli powino być na słońcu 5-6 godzin dziennie, a u mnie jest przez cały dzień. I to chyba wystarczy.
Jednym ze sposobów utrzymania właściwego pH wody i jej przejrzystości jest zastosowanie kwaśnego torfu. Więc zapobiegliwie – sądząc, że tyle wiedzy mi wystarczy – po kupieniu kwaśnego torfu w ogrodniczym i przesypaniu go do worka jutowego, wpuściłam wiosną do wody na uwięzi. Ale widać coś nie działa. Może torfu było za mało? A może nie był wcale kwaśny, choć jako kwaśny kupiony? Bądź tu człowieku mądry – jak nic trzeba temat zgłębić. Tym czasem mam nadzieję, ze odgloniacz załatwi sprawę.

Czyż tu nie jest pięknie?

Jak widać po lewej stronie oczko nie jest jeszcze wykończone, co nie przeszkadza uznawać mi je za najpiękniejsze oczko na świecie, bo moje własne 🙂 A na wykańczanie przyjdzie odpowiedni moment.Na razie próbujemy uzgodnić z mężem stanowiska na ten temat. On – zarządzający oczkiem – ma inną koncepcję, ja – zwiedzający – mam inną.
Oboje jesteśmy dosyć uparci i każde próbuje przeforsować swoją wersję. W wyniku czego na razie nie ruszamy z miejsca. Podobno wpólne podjęcie budowy domu to najlepsza recepta na rozwód. Jeżeli ktoś się przy tym nie rozwiedzie, to zrobi to przy zakładaniu ogrodu. Jeżeli nie, to budowa oczka jest gwarantem. Ale jeżeli uda się razem te wszystkie próby (próba betonu, próba ogrodowa i próba wody) przetrwać i małżeństwo ocaleje, to miłość będzie już trwać wiecznie… :))

Król oczek wodnych czyli grzybień (Nymphaea). Król dlatego, że grzybień jest rodzaju męskiego, a lilia to nazwa potoczna i nie ma z nią nic wspólnego. Nenufar to nieprawidłowa nazwa dla grzybienia, gdyż jest ona zarezerwowana tylko dla grążeli.
No i właśnie tutaj widać w jakim stanie był przywieziony, bo to jest nowa dostawa. Moje listki nie są już tak żółte, ale nadal daleko im do soczystej zieleni. No nie wiem… może nadal przechodzi aklimatyzację?

A tutaj zawitał do mnie pan ważka płaskobrzucha (Libellula depressa). Pani ważka jest oczywiście mniej kolorowa 🙂 To jest tak ogromna radość oglądać coraz to nowe gatunki odnajdujące drogę do nowego oczka.
Siedzę leniwie na słońcu, blisko wody i się zastanawiam: jak one to robią?
Przecież niedawno był tu step, gdzie ważki nie mają warunków do życia.
Najbliższa woda to rzeczka Utrata szerokości 2 metrów w odległości 5 kilometrów, a bliżej trochę w odległości 2 kilometrów jest staw.
No i w okolicy są mniejsze lub większe oczka wodne w ogrodach – pewnie więc wędrują sobie od jednego oczka do drugiego na wycieczki :)) i tak odkrywają nowe oczka 🙂
Tak czy siak, niech przylatują – uwielbiam je obserwować. Literatura podaje, że ważki te pojawiają się zwykle w maju, ale można je też spotkać w lipcu. Osiągają długość około 4,5 cm, a rozpiętość skrzydeł – do 8 cm. Są to drapieżniki polujące na inne owady.

Czy ja mieszkając w Warszawie wiedziałabym co to jest ważka płaskobrzucha?